::Moonlight in the Darkness::

ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบแสงของพระจันทร์ยามค่ำคืน แสงของมันไม่สาดแสงแรงอย่างแสงของพระอาทิตย์ แสงของพระจันทร์ที่มอบให้ เป็นแสงที่กำลังพอดี น่ามอง น่าชวนฝัน ในยามค่ำคืนที่ท้องฟ้าปกคลุมด้วยความมืดมิด มันสะท้อนถึงความเงียบเหงา วังเวง และอ้างว้าง แต่ก็มีแสงของพระจันทร์ที่ช่วยทำให้ความเหงายามค่ำคืนลดน้อยลง


พระจันทร์เป็นแสงส่งทางเมื่อคนเราอยู่ในความมืด หันซ้าย หันขวาเจอแต่ความว่างเปล่า แต่เมื่อเรามองไปบนฟากฟ้า เราจะเจอพี่สาวคนสวยอย่างพระจันทร์ ที่มอง อย่างไรก็สวยไม่สร่างเป็นเพื่อนยามเหงาเสมอ


แสงของพระจันทร์ทำให้ฉันคิดอะไรต่างๆได้มากมาย ฉันเลือกพระจันทร์เป็นเพื่อนคู่คิด และสำหรับพระอาทิตย์เป็นเพื่อนยามเดินทาง ทำไมถึงเลือกพระจันทร์เป็นเพื่อนคู่คิดน่ะเหรอ ก็เพราะว่า พระจันทร์ดูสงบ เหมือนเป็นผู้ฟังที่ดี อ่อนโยนและดูจริงใจ เห็นไหมล่ะ พระจันทร์เหมาะที่จะเป็นเพื่อนคู่คิดได้ดีแค่ไหน สำหรับเพื่อนยามเดินทางของฉัน เขาออกจะลุยๆ กล้าหาญ แข็งแรง สามารถคุ้มครองฉันได้ เขาไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่หรอกนะถ้าฉันจะไปปรับทุกข์กันเขา


ฉันก็ไม่รู้ว่าพระจันทร์จะเหนื่อยมากเพียงใดที่ต้องออกมาปฏิบัติหน้าที่เป็นเพื่อนยามค่ำคืนของพวกเรา ไม่รู้ว่าพระจันทร์จะเหงาบ้างรึเปล่าที่ต้องอยู่ในความมืดทุกๆ คืน บางวันฉันเป็นเขาเหนื่อยไปหลบอยู่หลังก้อนเมฆเป็นเวลานานแสนนาน แต่แสงของพระจันทร์ก็ยังสาด ส่องลงมาเป็นเพื่อนของคนเหงาๆ ในยามค่ำคืนอย่างฉันเสมอ


ฉันชอบความเหงา ชอบแสงของพระจันทร์ ฉันชอบเวลาแบบนี้ มันทำให้ฉันได้นั่งคิดไตร่ตรองในหลายๆสิ่ง ทั้งสิ่งที่ฉันเคยทำลงไปในอดีต สิ่งที่ฉันกำลังทำในปัจจุบัน และสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทำในอนาคต ขอบคุณความเหงาที่สร้างแรงบันดาลใจ และขอบคุณพระจันทร์ที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาโดยตลอด ขอบคุณ