ไดอารี่หน้านี้อยากมอบให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆ ที่คอยเข้ามาอ่านและให้กำลังใจกันเสมอ ทั้งๆ ที่พักหลังมานี่ฉันก็ไม่ค่อยได้เข้าไปทักทายใครเท่าไหร่เลย แต่หลายๆ คนก็ยังหมั่นเปิดไดอารี่ของฉัน เข้ามาทักทาย ถามไถ่ หรือแม้กระทั่งไปกระตุ้นฉันถึงใน facebook ให้กลับมาเขียนไดอารี่บ้าง อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะ ไม่ได้จะเลิกเขียนไดฯ แต่แค่มีความรู้สึกอยากจะขอบคุณจากหัวใจจริงๆ : )
อย่างที่เคยบอกอยู่บ่อยๆ ว่าฉันรักมิตรภาพที่อบอุ่นที่เกิดขึ้นที่นี่ ฉันเคยมีความคิดจะเลิกเขียนไดฯที่นี่ เพราะหลายๆ ครั้งฉันมีความรู้สึกว่า เด็กๆ หน้าใหม่เริ่มเข้ามาเขียนที่นี่เยอะ และอะไรๆ ดูจะไม่เหมือนเดิม แต่เพราะความอบอุ่นที่อบอวลที่ไม่เคยเปลี่ยนไปจากวันวานของที่นี่ ทำให้ฉันเลิกไม่ลงและไปไหนไม่รอด ไปเขียนที่อื่นได้ไม่นานก็ต้องกลับมา โดยส่วนตัวแล้วฉันพบว่าไม่มีสังคมออนไลน์ที่ไหนอบอุ่นเท่าที่นี่เลยจริงๆ
มีหลายๆ คนที่ฉันรู้จักตั้งแต่ไดฯฮับ แต่ฉันว่าไดฯอิสทำให้พวกเราใกล้ชิดกันมากขึ้น อาจจะเป็นช่วงของวัยและความคิดที่โตขึ้น เรื่องราวหลายอย่างที่ก่อนจะกดปุ่มบันทึกถูกคัดกรองมาแล้วส่วนหนึ่ง แม้บางคนจะเลิกเขียนไปแล้วแต่ก็ยังคงติดต่อกันบ้าง สำหรับคนที่ยังคงพบปะกันที่นี่ มันก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกดีกับทุกคนมากขึ้น แม้ใครคนอื่นอาจมองว่ามันเป็นเพียงตัวอักษรไร้ความรู้สึกที่สัมผัสได้ แต่สำหรับฉัน ฉันสัมผัสได้ว่าพี่ๆ หลายคนคอยมองดูการเติบโตของฉันอยู่ เพื่อนๆ หลายคนคอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนที่รับฟังเวลาฉันต้องการที่พึ่ง น้องๆ หลายคนสร้างรอยยิ้มให้กับฉันในวันที่ไม่คาดว่าตัวเองจะยิ้มออก
ไม่รู้เหมือนกันนะคะ ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองรึเปล่า แต่ก็นั่นแหละ มันทำให้ฉันอยากจะเขียนไดอารี่หน้านี้ไว้ ในวันที่ความรู้สึกดีมันอัดอั้นเกินกว่าจะเก็บไว้คนเดียว : )
หนึ่งในคอมเมนต์ที่ฉันเห็นแล้วรู้สึกอิ่มใจมากที่สุดคือการได้เห็นคอมเมนต์ของพี่คนนี้ เพราะเป็นเวลานานเกือบปีแล้วที่ฉันไม่เห็นชื่อไดฯนี้ขึ้นสีน้ำเงิน และถ้าพี่ได้เข้ามาอ่านไดอารี่หน้านี้ของหนู หนูอยากเอ่ยคำว่า "ขอบคุณค่ะ" และถ้าพี่มีเวลา ก็อยากจะบอกว่าหนูยังอยากอ่านเรื่องราวของพี่อยู่เสมอนะคะ
นอกจากนี้ ยังมีอีกหลายๆ คนที่ฉันอยากจะบันทึกไว้ในไดอารี่หน้านี้ พี่ปิ๋ม, แอ๊ะ, น้องหวาย, พี่ฝนพรำ, ตาล, พี่เบีย, คุณ p-jung, พี่หนุ่ม, น้องมุ่ย และจิ๊ก บางคนฝากความเป็นห่วงเป็นใย กำลังใจ ข้อคิด ผ่านคอมเมนต์ บางคนฝากคำทักทาย คำชื่นชม และเสียงหัวเราะเล็กๆ เอาไว้ใต้ตัวอักษรเหล่านั้น ในขณะที่บางคนได้ฝากรอยยิ้ม บ้างยิ้มแฉ่ง บ้างยิ้มทะเล้น บ้างก็ดูเหมือนจะแอบยิ้มแบบเขินๆ ;P
ไม่ว่าจะเป็นคอมเมนต์รูปแบบไหน ก็อยากจะบอกว่า ขอบคุณมากๆ นะคะ และดีใจมากที่ได้รู้จักทุกๆ คน : )