.
.
.
รู้สึกว่า ตัวเองไม่ได้เขียนเรื่องราวที่สนุกสนานลงในไดอารี่มานานมากแล้ว เพราะทุกทีมีอะไรก็จะระบายที่นี่ ไหนๆ วันนี้มีความสุข ไดอารี่ก็คงอยากมีความสุขด้วยเหมือนกัน ใช่มั้ยล่ะ ...
วันนี้ไม่มีเรียนเลย อิสระหนึ่งวัน ไม่มีอะไรทำ นั่งโดดเดี่ยวอยู่บ้าน เลยออกไปเดินเล่นแถวสยาม มันไม่ใช่สถานที่โปรดของฉันหรอกนะ แต่เพียงบางอารมณ์ไปเดินดูคนเยอะๆ ดูนู้น ดูนี่ก็มีความสุขไปอีกแบบ
ทีแรกตั้งใจว่าจะไม่ซื้อ อะไรทั้งสิ้น เพราะงบไม่ค่อยมี ตั้งแต่ปีที่แล้วฉันถลุงเงินซื้อของเป็นว่าเล่น อยากได้ก็ซื้อ ซื้อ ซื้อ จนตอนนี้หมดเกลี้ยง! จำได้ ตอนปีใหม่บอกกับตัวเองว่า จะใช้ตังให้น้อยลง จะเก็บไว้ไปเนปาล แต่ถึงตอนนี้ จะกลางปีแล้ว ฉันยังทำไม่ได้เลย กิเลสมันหนา ตัดไม่ขาดเสียที
ได้เสื้อมา 2 ตัว เห็นมันไม่แพงก็เลยซื้อมา ที่จริงแล้วปกติเป็นคนไม่ค่อยชอบใส่เสื้อยาวๆ เสียเท่าไหร่ เพราะช่วงตัวมันสั้น (แถมยังเท้าเล็กอีก) เสื้อบางตัว บางคนใส่อาจว่าพอดีกับตัว แต่เวลาฉันใส่มันจะรู้สึกว่ายาวมากๆ ยาวแบบใส่ออกมาแล้วทุเรศเลย เวลาซื้อเสื้อผ้าเลยหายากนิดนึง
ว่าแต่วันนี้ฉันอารมณ์ดีเลยถ่ายรูปมาโชว์ด้วย ฮาๆ^.^
ตัวนี้ใส่แล้วยาวมากๆ ><
ตัวนี้ใส่แล้วผอม ^.^
ก่อนกลับบ้าน มานั่งคุยกับเพื่อนที่ Coffee World จิบmochaไปคุยกันไป คุยครอบคลุมมาก มีประโยคนึง มันพูดออกมาแล้วฉันรู้สึกได้เลยว่า มันโตขึ้นแล้วจริงๆ
..
.
เป็นมั้ย เวลาเราจะซื้ออะไร แต่เรากลับได้อีกอย่างที่ไม่ต้องการ สำหรับฉัน มันเป็นอย่างนี้เกือบจะทุกครั้ง ไม่ใช่เฉพาะเรื่องซื้อของนะ เมื่อเราอยากได้อะไร เรามักจะไม่ได้อย่างที่หวัง! แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังดีที่ได้สิ่งอื่นมาแทนแหละเนอะ
ปล. พี่ยามเช้าคะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรค่ะ กายแข็งแรงดี แต่ใจอาจจะมีแผลนิดๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นมากมายอะไร
ปล. ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงเป็นใยทุกๆ คนนะคะ