::The Perfect Day::




เป็นหนึ่งวันที่วุ่นวายแต่มีความสุขมาก เราตื่นแต่เช้าตรู่ไปตรวจสุขภาพเพื่อทำวีซ่าที่โรงพยาบาลกรุงเทพ เป็นครั้งแรกที่ได้ใช้บริการและเราก็ประทับใจการบริการของที่นี่มาก


การตรวจสุขภาพเพื่อทำวีซ่าก็ไม่มีอะไรมาก เขาจะให้เราช่างน้ำหนักวัดส่วนสูง วัดสายตาคร่าวๆ ตรวจปัสสาวะ เอ็กซ์เรย์ปอด และพบคุณหมอเหมือนเราตรวจสุขภาพประจำปีทั่วไป สำหรับค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 2,220 บาท ถ้ามาวันธรรมดาน่าจะเร็วกว่านี้เพราะมีคุณหมออยู่กันเยอะ เราไปวันเสาร์คุณหมอที่ตึกอินเตอร์มาไม่กี่ท่านก็เลยต้องรอนานหน่อย ใช้เวลาที่โรงพยาบาลประมาณเกือบสามชั่วโมงได้


เสร็จจากตรวจร่ายกายเราก็ไปเดินจับจ่ายที่สวนจตุจักรกับพรต่อ ตั้งใจจะไปซื้อเสื้อผ้าเอาไปใส่ที่เมลเบิร์น แต่คงเพราะอากาศร้อนก็เลยได้แต่เสื้อบางๆ เบาๆ มาเพียบ จะซื้อรองเท้าบู้ทก็ยังไม่เจอที่โดนใจใช่เลย แต่ถ้าระหว่างนี้ยังไม่เจอที่ถูกใจจริงๆ ก็จะกลับไปเอาคู่ที่เกือบจะปิ๊งที่สวนจตุจักรนั่นแหละ สนนราคาคู่ละ 3,200 บาท รองเท้าบู้ทราคานี้ก็รับได้อยู่ นอกจากเสื้อผ้าก็ได้รองเท้ามาหนึ่งคู่และแว่นหนึ่งอัน ขอจดไว้หน่อยว่าพี่เจ้าของร้านแว่นหน้าตาดีมากที่สุด เห็นหน้าแล้วต้องรีบเลี้ยวเข้าร้านอะไรประมาณนี้เลย!!


ห้าโมงครึ่งมีนัดกับเพื่อนๆ rejoice ถ้าไม่นับโก้ครั้งล่าสุดที่เราเจอเพื่อนกลุ่มนี้คือเมื่อสองปีที่แล้วในงานรับปริญญาพี่วี่ ทุกคนเหมือนเดิม เอ็นดูเราเหมือนเดิม เรารู้ว่าบางคนพยายามชวนเราคุยเพราะกลัวว่าเราจะรู้สึกอึดอัดซึ่งก็ต้องขอบคุณมากๆ การมาพบเจอเพื่อนครั้งนี้ทำให้เราได้รับข่าวดีว่าออยกับพี่ไทด์จะแต่งงานปีหน้าซึ่งถ้าเป็นไปได้เราก็อยากจะกลับมาร่วมงาน น่าจะเป็นงานแต่งงานในรอบหลายปีที่เรายินดีและอยากไป


ดูสิ, ต่างคนก็มีหนทางเดินเป็นของตัวเอง หลายๆ คนมีความก้าวหน้าในชีวิตการงาน ส่วนเราเองก็มีหนทางที่เลือกเดินแล้วเหมือนกัน อาจจะต่างจากคนอื่นหน่อย อาจจะไม่ได้ก้าวหน้าเหมือนใครเขา แต่เราก็ภูมิใจในการทัศนารอบโลกในแบบของเรา

::The Northern Laos Series - สนุกอย่างที่คิดแม้ไม่พร้อมอย่างที่เคย::




การเดินทางครั้งนี้ถูกวางไว้ตั้งแต่ต้นปี ซึ่งนั่นทำให้กว่าจะได้เดินทางก็ต้องพบเจออุปสรรคมากมาย เราต้องเปลี่ยนวันเดินทางให้เร็วขึ้นเพราะต้องกลับมาให้ทันพิธีพระราชทาน เพลิงศพของก๋ง ซึ่งนั่นทำให้การวางแผนหลายๆ อย่างฉุกละหุกขึ้นมาเล็กน้อย กอปรกับก่อนหน้าที่จะเดินทางไปลาวในครั้งนี้เรามีอีกหนึ่งการเดินทางครั้ง ใหญ่ที่เราต้องวางแผนให้รอบคอบ


จากการเปลี่ยนวันเดินทาง เราจึงเลือกที่จะเดินทางด้วยรถไฟสายหัวลำโพง-หนองคายแทนการขึ้นเครื่องบินไป ลงที่อุดรธานี อย่างที่รู้ๆ กันว่าการเดินทางด้วยรถไฟไทยนั่นเสี่ยงต่ออุปสรรคด้านเวลาแต่สำหรับเราการ เดินทางอันแสนยาวนานด้วยรถไฟมันกระตุ้นและกระตุกต่อมเดินทางของเรามากกว่า การเดินทางด้วยยานพาหนะอื่นใด


เราวางแผนไว้คร่าวๆ และหวังว่าหากครั้งนี้รถไฟจะทำตัวเป็นเด็กดี ไม่เกเรหมดแรงกลางทาง เราจะไปถึงหนองคายไม่ช้าไปกว่าสิบโมง แล้วเราจะรีบขึ้นรถไฟระหว่างประเทศหนองคาย-ท่านาแล้งเพื่อต่อรถไปสถานีขนส่ง สายเหนือซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองเวียงจันทน์พอสมควร


เรามีข้อมูลเกี่ยวกับรถไฟระหว่างประเทศสายนี้มาแบ่งปันค่ะ นั่นคือคุณไม่ต้องตื่นตระหนกตกใจไปว่าคุณจะตกรถไฟ เพราะแท้ที่จริงแล้วรถไฟสายนี้จะไม่ออกจากชานชาลาจนกว่ารถไฟขบวนที่ 69 หัวลำโพง-หนองคายจะมาถึงแน่นอน ส่วนเราก็นั่งๆ นอนๆ หัวใจตุ้มๆ ต่อมๆ เก้อมาตลอดทางด้วยความไม่รู้ข้อเท็จจริงข้อนี้


กลับมาที่แผนการเดินทางคร่าวๆ กันต่อเลยดีกว่า พอถึงสถานีท่านาแล้งและผ่านการตรวจคนเข้าเมืองแล้ว เราจะหาเพื่อนร่วมทางซึ่งคาดการณ์ว่าส่วนใหญ่น่าจะเป็นชาวต่างชาติแชร์ค่ารถ ไปสถานีขนส่งสายเหนือ ซึ่งตามแผนและประสบการณ์ที่มีเราคิดว่ามันไม่น่ายากเลย แต่เอาเข้าจริงๆ มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คาดการณ์ไว้และราคามันแพงมหาโหดเลยล่ะ


เราเลือกที่จะซึมซับบรรยากาศแม่น้ำซองที่วังเวียงก่อนหนึ่งคืนก่อนเดินทาง ต่อไปหลวงพระบางในคืนถัดไป เรามักเลือกเดินทางกลางคืนเพราะมันเป็นการประหยัดค่าที่พักและเราก็จะได้ เวลาเดินเที่ยวในที่ต่างๆ เพิ่มมากขึ้นในช่วงกลางวัน ซึ่งข้อเสียคงจะเป็นเราจะไม่เห็นทิวทัศน์สองข้างที่สวยงามนั่นเอง


เราไม่ได้กะเกณฑ์ว่าจะทำกิจกรรมอะไรในวังเวียงเป็นพิเศษ แค่อยากเดินดูเมือง อาจจะขี่จักรยานชมเมือง หรือนั่งเรือชมแม่น้ำซอง ดูฝรั่งเล่น tubing เมาแอ๋กันไป ที่เดียวที่ตั้งใจไปในวังเวียงครั้งนี้คือถ้ำจัง ส่วนที่พักก็ดูไว้คร่าวๆ 2-3 ที่ค่ะ ตั้งใจไว้ว่าจะเดินดู ถูกใจที่ไหนก็พักที่นั่นเพราะมันละลานตาเหลือเกิน


พูดถึงที่พักแล้วก็มาต่อที่พักในหลวงพระบางกันบ้าง ที่พักในหลวงพระบางก็มีให้เลือกมากมายไม่แพ้วังเวียง มีหลายระดับให้เลือกอยู่ สำหรับหลวงพระบางเรามีในใจที่เดียวค่ะนั่นคือเฮือนพักอุดมสุข ส่วนแผนเที่ยวในหลวงพระบางนั้นก่อนไปเราจดไว้เยอะมาก มีหลายที่ที่อยากไปแต่พอเอาเข้าจริงๆ เก็บไม่ทัน เวลาหมด ความขี้เกียจมาเยือน และสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย ในขณะเดียวกันเราก็มีโอกาสได้ไปในที่ๆ ไม่ได้อยู่ในลิสต์ที่เตรียมมา


แต่เหนือสิ่งอื่นใดการเดินทางครั้งนี้เราต้องกลับไปซ่อม ไม่อย่างนั้นเราคงนอนตายตาไม่หลับแน่นอน


::Congratulations!!!::


Dear Miss Silpiphat,
Congratulations on becoming a student of Swinburne University of Technology in Melbourne, Australia.


After doing step by step for months, I'm now an official student of Swinburne university where is well-known for multimedia and IT based in Melbourne, Australia. Even though Swinburne wasn't the first choice, but the right choice in the end. And I was very grad when I got an acceptance confirmation email last Friday.


Back to the beginning of this year, I've worked hard to practice English and spent times to find university where has the major I'm interested. Denver University was the first choice in my mind because my beloved cousin, Tao has been living in Denver and also there is the film and journalism major I wanted to study. It must be awesome to live and do many activities with her like we did in Bangkok before she has left. However, dream is just a dream, I couldn't make it come true. I was too lazy and not ready to fight for it. Taking TOEFL and GRE wasn't easy at all. I needed time to prepare and practice it so hard which I didn't have enough time to do so. I changed my mind, changed the major I wanted to study, changed the country I wanted to pursue my dream, and of course, the university had to be changed also.


Australia was the second choice and it's become the right one for me. Melbourne is one of the cities I always want to go. Besides, it is the only city outside Thailand I've been always wanted to live. And finally it's going to happen! University of Melbourne was the first and the only one I wanted to study in Melbourne, nonetheless it's not suitable for me after I thought over and over again. My friend, Gift recommended me Swinburne University. In that time, she's just moved from Perth to Melbourne and had been studying English course in Swinburne. She said it's not the best but good enough for us. Actually, I have to say that the campus is very nice location. It's located in Hawthorn, where is far from the downtown about 6 kilometers. It's kind of calm suburb with the comfortable transportation. Everything sounds perfect, doesn't it?


Right now, I wish, wish, and wish that my student visa will be okay LOL