::วันศุกร์ที่สุขแบบสบายๆ::



เช้า นี้ตั้งใจจะไปวังหลัง ไปนั่งทอดอารมณ์ดูสายน้ำหลักของชาวกรุง ไปที่นั่นทีไหร่ กลับมาอิ่มเอมใจเกือบทุกครั้ง ไม่ใช่เพียงฉันคนเดียวนะที่คิดเช่นนี้ หลายคนรอบตัวฉันก็เป็นเหมือนกัน
แต่แล้วก็ไม่ได้ไป มันมาจากสองสาเหตุใหญ่ๆ ...
สาเหตุแรก อาการปวดท้องมาเตือนว่าอาการทรมานประจำเดือนจะมาแล้วนะ มันปวดท้องนิดๆ แล้วท้องมันก็ป่อง (ไม่ได้เบนโลนะ :p) พอป่องมันก็ใส่กางเกงไม่ได้ กางเกงมันปริอย่างรุนแรง ไอ้กางเกงตัวอื่นๆ ก็ลงไปอยู่ในตะกร้าผ้าเรียบร้อย แล้วทีนี้จะใส่อะไรไปล่ะ? สรุปคือไม่มีอะไรให้ใส่ไป!

สาเหตุ สอง ความอึดอัดมันบังเกิดขึ้นเมื่อชายของเพื่อนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ฉันไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรมากมายหรอกนะ แต่คิดว่ามันคงไม่สนุกแล้ววันนี้ อยากจะพูด อยากจะคุยอะไรกับเพื่อน เรื่องบางเรื่องมันก็ระบายออกไปไม่ได้ ออกไปไม่เต็มที่ เดี๋ยวจะพาลเอาความอึดอัดกลับบ้านมาอีก ดังนั้น อยู่ที่บ้าน อยู่กับตัวเอง แต่ไม่อึดอัดคงดีกว่า

.

.

.

ตอนบ่ายๆ ออกไปข้างนอก ไปหาเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ไปเดินเล่น คุยนู้นคุยนี่ เลยเถิดไปถึงเรื่องสมัยเด็กๆ เหมือนคนแก่นั่งคุยกัน คิดๆ ไปมันก็ขำดีนะ :) หลายๆ เรื่องที่ความคิดพวกเราเปลี่ยนไป การเป็นเด็กก็ดีไม่ต้องรับผิดชอบ แต่เด็กทุกคนก็ต้องโตเป็นผู้ใหญ่ ทุกคนหนีสิ่งนี้ไม่ได้ ตอนเด็กๆ ก็แปลกอย่างโตเป็นผู้ใหญ่ พอโตขึ้นก็อยากกลับไปไร้เดียงสาเหมือนตอนเด็กๆ อีก

พูดถึงเพื่อนคนนี้ ตอนเด็กๆ มันสูงเท่าไหน ตอนนี้ก็ยังเท่าเดิม (อย่าว่าแต่มัน ฉันเองก็ด้วยนี่หน่า !!) มันก็ยังเป็นป้าๆ อยู่ แต่ใช่ว่าทุกอย่างมันยังเหมือนเดิม หลายอย่างเหมือนกันที่มันเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ดีบ้างไม่ดีบ้าง ฉันรับมันได้บ้างไม่ได้บ้าง รำคาญมันมากขึ้นบ้างเป็นบางครั้ง ถึงการกระทำที่ฉันแสดงออกไปอาจจะเย็นชา แต่ใช่ว่าฉันรักหรือห่วงมันน้อยลง มันเคยพูดไว้ว่า “กุไม่ไปไหนหรอก กุก็คอยดูมรึงอยู่ข้างหลังอย่างนี้แหละ” คำพูดนี้มันมีความหมาย .... มันมีความหมายจริงๆ

.

.

.

Pirates of the Caribbean เข้าโรงแล้ว อยากไปดูหนังเรื่องนี้เหลือเกิน เพราะติดใจจากภาคแรก อันที่จริงฉันเป็นคนเข้าโรงหนังไม่บ่อย แต่เก็บตกจากดีวีดี วีซีดีแทน ไม่ใช่ไม่ชอบเข้าโรงหนัง แต่บางทีเวลาและความรู้สึกมันไม่พอดี บางเรื่องออกโรงไปแล้ว แต่เพิ่งมีความรู้สึกว่าอยากดู แปลกๆ เนอะ ?!?





ป.ล. ตอนนั่งรถไปหาเพื่อน ได้ยินเพลง “ใช่เลย” ภาพของใครคนหนึ่งก็ลอยมาเป็นครั้งแรกหลังจากเหตุการณ์ผ่านไปราว 8 ปีได้แล้ว นึกๆ แล้วก็ขำดีแฮะ

ป.ล. นั่งๆ คิดอะไรอยู่ แล้วได้ยิน หรือได้เห็นอะไรซักอย่างแล้วทำให้ยิ้มออกมา แปลว่า มีความสุขใช่มั้ย? ถ้าใช่ วันนี้คงเป็นวันศุกร์ที่ฉันสุขแบบสบายๆ ล่ะสิ ^^  

No comments:

Post a Comment