::ต้นเดือน::

ช่วงนี้ที่ เห็นว่าไม่ได้มาเขียนไดอารี่เลย ไม่ใช่ว่ามีปัญหาอะไร แต่เพียงว่าอะไรหลายๆ อย่างมันลงตัวผิดปกติ อาจจะมีเล็กๆ น้อยๆ ที่รู้สึกแย่ แต่รวมๆ ก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่ค่อนข้างดี และมีความสุข

ไม่รู้ว่าใครเป็นเหมือน ฉันบ้าง เวลามีความสุข มักจะเขียนอะไรออกมาลำบาก ใจอยากเขียน อยากจะเขียนความรู้สึกดีๆ เอาไว้ แต่มันเขียนไม่ออกจริงๆ ตรงข้ามกันเหลือเกินกับช่วงที่ชีวิตแย่ๆ ช่วงนั้นมองอะไร เจออะไรก็เอามาเขียนเป็นตุเป็นตะ ระบายได้อย่างใจคิด สมองสั่งมือเขียนได้อย่างชำนาญ ดังนั้นช่วงไหนที่ฉันหายไปนานๆ มันมาจากสองสาเหตุคือ มีความสุขมากๆ กับยุ่งมากๆ ... :)
.
.
.

ฤดูฝน อาจเป็นฤดูในฝันสำหรับใครบางคน แต่สำหรับฉันมันช่างเป็นฤดูที่ทำร้ายจิตใจจริงๆ อยากจะไปเที่ยว เก็บกระเป๋า ตั้งท่าจะก้าวออก อ้าว! ฝนจ๋า ทำไมตกมาอย่างนี้ จากที่ตั้งท่าเลยต้องเก็บท่า เก็บกระเป๋า เข้าที่เดิม แต่ฉันชอบมองเม็ดฝนที่ตกร่วงหล่นนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฉันกำลังนั่งเล่นอยู่ในบ้าน มองออกนอกหน้าต่างที่อยู่หลังคอมพิวเตอร์ มันช่างเป็นภาพที่ดีจริงๆ

 

.

.
.
เมื่อคืนนั่งดูบอลคู่ เยอรมัน - อาร์เจนติน่า ดูมาตลอดเกมแต่มาเผลอหลับตอนเตะจุดโทษ แหม! มันน่าจริงๆเลย อุตส่าห์ดูมาตลอด มาพลาดตอนสำคัญ ตื่นมาอีกทีก็จบแล้ว ผลออกเป็นยังไงคงรู้กันแล้ว เยอรมันเข้ารอบแบบมีกรรมการช่วยนิดนึง จะว่าน่าเกลียดมั้ย ก็ไม่หรอกนะ ไม่ได้น่าเกลียดมากขนาดจะรับไม่ได้ แต่ก็มีหลายลูกอยู่เหมือนกัน
ตอนเช้าลงมาเจอพ่อ พ่อถามว่าเมื่อคืนดูรึเปล่า (ฉันกับพ่อชอบดูบอลค่ะ) ฉันก็บอกว่าดูแต่ไม่ได้ดูจุดโทษ พ่อก็บอกว่าเหมือนกัน ไม่กล้าดูกลัวหัวใจวาย เห็นเค้ามีข่าวออกมาบ่อยๆ แล้วพ่อยิ่งเป็นโรคเบาหวานด้วย พ่อบอกยิ่งอย่าดู ยังไม่อยากตาย !!!
ปล. เห็นพี่สาวกาแฟดำเค้าไปฮานอย เลยเกิดอาการอิจฉานิดๆ ถึง มากๆ แบบว่าอยากจะไปกับเค้าบ้าง ... T_T