จากบทสนทนาของคนสองคนถึงเพื่อนรักอีก 2 คน
.
.
*เราอยากให้พวกเค้าได้เจอโลกที่กว้างขึ้น
*อืม..เหมือนกัน พวกเค้าก็คงคิดเหมือนพวกเรา
.
.
.
ฉันนั่งคิดไปคิดมา อย่างไหนล่ะที่เรียกว่ากว้าง อย่างไหนที่เรียกว่าแคบ อะไรนะที่เป็นเครื่องวัด
สังคม? อืม ... คงใช่
แต่ละคนก็
มีสังคมที่แตกต่างกันไป ในแต่ละสังคมก็มีการกระทำ ความคิด
คำพูดที่แตกต่างกันไปเช่นกัน แล้วฉันไปงี่เง่าเอาอะไรมาวัดล่ะเนี่ย
อยู่เงียบๆคนเดียวพึ่งจะคิดได้ว่า ... ฉันมันงี่เง่าจริงๆ!
.
.
.
.
.
ระยะทางจากการก้าวสู่วัยที่ต้องรับผิดชอบอะไรต่างๆมากขึ้น มันเป็นช่วงเวลาคาบเกี่ยวที่เข้าใจยากและลำบากนะ อย่างน้อยก็สำหรับฉัน
ถ้าได้เจอ
เพื่อนเก่าๆ คงคิดว่าฉันเปลี่ยนและแปลกไปเยอะ อืม... อย่าว่าแต่คนอื่นเลย
ตัวฉันเองก็ยังรับรู้และรู้สึกได้ แต่เป็นการเปลี่ยนที่แปลกไปในทางที่ดีนะ
ฉันคิดเช่นนี้ เป็นทางที่ดีสำหรับฉัน
ระหว่างคาบ
เกี่ยวนี้ มีคนอยู่คนนึงที่ได้รับรู้ถึงคนเก่าและคนใหม่ในตัวฉัน
ได้รับรู้ถึงช่วงที่มันกำลังผสมผสาน อย่างน้อยๆ คงมีคนเข้าใจฉัน
เพียงคนเดียวก็ยังดี
หลายคนที่
ได้รู้จักกันในรอบปี คงเคยชินแล้วกับหลายการกระทำ
หลายคำพูดที่ออกมาจากตัวฉัน แต่ก็มีอีกหลายคนที่ยังไม่ชิน
และได้รู้จักกับฉันคน(ปัจจุบัน)นี้ไม่เท่าที่ควร
ทำให้ความห่างของความรู้สึกมันลึกลงไปอีก ฉันพยายามปรับเข้าหาใครอีกหลายคน
แต่จะให้เข้ากันได้ในทันทีคงยาก ฉันพยายามอยู่นะ .....
อย่าพึ่งเรียกร้องอะไรเกินขีดจำกัดของความพยายามนะ
.
.
.
.
.
ปัญหา ทุกคนต้องมีใช่มั้ย มันเป็นบทเรียนชั้นเลิศให้กับคนเรา ปัญหามาคู่กับการตัดสินใจ จะแก้ปัญหาอย่างไร คิดดีๆ นะ
เป็นเพื่อน
กัน รับฟังปัญหา แก้ไขด้วยกัน มันโอเคเลยล่ะ
ฉันยินดีให้ความช่วยเหลือกับเหล่าประจุบวกทุกคน ช่วยกันนะ ไม่ใช่โยนใส่
สำหรับประจุลบ รับฟัง คงเพียงพอ - เลวเนอะ .... ก็ฉันไม่ใช่คนดีอะไรนี่หน่า
.
.
คนเรามีจุดอ่อนและจุดแข็ง ควรใช้ให้เป็นประโยชน์นะ ว่าแต่ว่า คุณรู้หรือยังว่าอะไรคือจดอ่อนและจุดแข็งในตัวคุณ ?!?
ปล. มันเป็นอาการงี่เง่าของคนนอนไม่หลับ ....!!
ปล. ความรู้สึกที่น่าจะเหมือนเดิม มันเริ่มมีแผลแล้วนะ
ปล. เจ็บแปล๊บๆ แต่แค่ไม่ได้แสดงให้ใครเห็น แค่นั้นเอง
No comments:
Post a Comment